Orbita

ORBİTA ANATOMİSİ
Orbita bulbus okuli, ekstraoküler kaslar, optik siniri içeren yağ ve bağ dokusundan zengin kavitedir.Sık rastlanan orbita hastalıkları , tanı ve tedavi  yöntemlerinden kısaca bahsedecek olursak;

ORBİTA KİTLELERİ

1 – LAKRİMAL BEZ KİTLELERİ:

• Lenfoid prolefilasyonlar
• Epitel kökenli iyi ya da kötü huylu tümörler

2 – SEKONDER METASTATİK KİTLELER:

• Göz kapağı yerleşimli sebase bez kaynaklı tümörler
• Koroidal melanom
• Paranazal sinüz mukozal tümörleri
• Cilt melanomu ,meme ve akciğer metaztazları

3 – NÖRAL TÜMÖRLER: – Menenjiom   

• Schwannom
• Gliom

4 – KAVERNOZ HEMANJİOM,LENFANJİOM
5 – LENFANJİOMA
6 – RABDOMYOSARKOM

ORBİTA HASTALIKLARINDA TANI
Tanıya yönelik testler orbital lezyonları periorbital ve oküler lezyonlardan ayırmalıdır. Hastanın anamnezi, semptomları ve muayene bulguları tanıya yaklaşımda ilk basamağı oluşturur.

ORBİTA HASTALIKLARI TANISINDA 6(P) KURALI:
1 – Pain(Ağrı)
2 – Propitozis(Ensoftalmus)
3 – Progresyon
4 – Palpasyon
5 – Pulsasyon
6 – Periorbital değişiklikler

TANI YÖNTEMLERİ:

• Oftalmolojik muayene
• Direkt orbita grafisi
• Ultrasonografi,doppler ultrasonografi
• Komputerize tomografi
• MRG
• Biopsi
• Eksoftalmometrik ölçüm

ORBİTA ENFEKSİYONLARI (SELLÜLİT)
Orbital ve periorbital dokuların enfeksiyonudur.
Enfekte materyal ile delici yaralanmalar, cilt enfeksiyonları, akut dakriosistit, paranasal sinüs enfeksiyonları, diş enfeksiyonu, pnömoni, otit, menenjit gibi hastalıklar sırasında gelişen bakteriyemi sonucu gelişir.
Preseptal sellülitte, enfeksiyon orbita septum orbitale önündedir. Kapaklar ödemli, hiperemik, inflamedir. Göz hareketleri, pupil reaksiyonları, görme normaldir.
Orbital sellülittle enfeksiyon orbita yumuşak dokularını da tutmuştur. Görme azlığı, pupil reaksiyonlarında bozulma görülür. Genel durumu bozuktur, ateş, düşkünlük hali vardır. Sinus kavernozus trombozu, beyin absesi gelişebilir.

Peroral ya da parenteral geniş antibiotik tedavisi gerekir.

GÖZYAŞI DRENAJ SİSTEMİ

Dakriosistit
Nazolakrimal kanal tıkanıklığı sonucu gözyaşı kesesinde gelişen inflamasyondur. Konjenital ya da akkiz olabilir.

Tanı: 

• Dakriosistografi
• Lavaj, sonda
• Endoskopi

Konjenital Dakriosistit (Dakriostenoz):
Yeni doğanlarda %2-6 oranında görülür. Nazolakrimal kanalın alt ucundaki membranın (Hasner valvülü) doğumda henüz diferansiyasyonunu tamamlayarak açılmadığı durumlarda ortaya çıkar.
2-3 hafta sonra bir ya da iki gözde sulanma, çapaklanmaya yol açar.

Membranın diferansiyasyonunu tamamlaması sonucu ilk 6 ay içinde spontan olarak açılma şansı %80-90’dır. Bu nedenle 6-8. aya kadar müdahele edilmez. Sadece masaj ve enfeksiyon varsa topikal antibiotik önerilir. İlk 8 ay içinde spontan olarak açılmazsa sonda ile nazolakrimal kanalın alt meatusa açılan ağzındaki kanal perfore edilir. 2,5-3 yaşın üzerindeki olgulara sonda başarısı azaldığından uygulanmaz. 5-6 yaşlarında cerrahi yöntemler ile yeni bir drenaj yolu açılır.

Akkiz Dakriosistit
Akut Dakriosistit: Gözyaşı kesesinin akut, süpüratif iltihabıdır. Kese bölgesinde ağrı, ödem, hiperemi ve sulanma ile karekterizedir. Abse gelişerek deriye fistülize olabilir. Antibiotikler ve antienflamatuar ilaçlar kullanılır.

Kronik Dakriosistit: Süpüratif belirtiler olmaksızın gelişen gözyaşı kesesi inflamasyonudur. Kesin tedavisidakriosistorinostomi ameliyatıdır. Bu ameliyatta orta meatus hizasında burun boşluğu ile kese arasında anastomoz sağlanır.